Αν τον έβλεπες στο γήπεδο, αναρωτιόσουν πως αυτός ο παίκτης είναι η ραχοκοκαλιά της μεσαίας γραμμής. Με ύψος μόλις 1.75, όχι ιδιαίτερα γρήγορος, ούτε δυνατός. Κι όμως κατάφερε να γίνει ίσως ο κορυφαίος πλάι μέικερ που ανέδειξε το ιταλικό ποδόσφαιρο.
Ο Αντρέα Πίρλο μετά από μία μεγάλη καριέρα, αποφάσισε να πει «αντίο» στο ποδόσφαιρο και σίγουρα από χθες που έγινε γνωστή η είδηση της αποχώρησης του, το άθλημα έγινε φτωχότερο.
Διανύουμε μία περίοδο που ο τρόπος τον οποίο βλέπουν οι προπονητές το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει ριζικά σε σχέση με περασμένες δεκαετίες. «Χτισμένα» κορμιά, αδιάκοπο τρέξιμο και κυρίως προσπάθεια να «στραγγαλίσεις» τον αντίπαλο, ώστε να πάρεις το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι «αρτίστες» δεν έχουν πια χώρο να δράσουν, γι΄αυτό και δεν βγαίνουν πια παίκτες με αυτά τα χαρακτηριστικά. Δεν είναι απαραίτητο πια να έχεις μεγάλη οξυδέρκεια για να παίξεις ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο και να αναδειχθείς.
Ο Αντρέα Πίρλο ήταν από τις περιπτώσεις παικτών που έπαιζε πρώτα με το μυαλό και μετά με τα πόδια. Έκανε ευτυχισμένους τους συμπαίκτες του με το «κοφτερό» του μυαλό, γιατί πάντα σκεφτόταν την τέλεια επιλογή για να δημιουργήσει πανικό στην αντίπαλη άμυνα. Είτε με τα στημένα του, είτε με τις κάθετες πάσες που «σμπαράλιαζαν» κάθε άμυνα, είτε με την λειτουργία του στα αμυντικά του καθήκοντα. Όπως έλεγε και ο ίδιος χαρακτηριστικά, για να έχεις συνέπεια στα αμυντικά σου καθήκοντα δεν χρειάζεται να τρέχεις παντού. Αρκεί να είσαι στο κατάλληλο σημείο, να πάρεις την μπάλα και να την προωθήσεις γρήγορα. ΄
Δεν ήταν ποτέ ο τύπος που «πουλούσε» το όνομα του, δεν έχει καν facebook. Απέφευγε πάντα τις κοσμικές δραστηριότητες και προτιμούσε τον ελεύθερο χρόνο να τον περνάει με τα παιδιά του.
Όλοι όμως όσοι αγαπάμε το καλό ποδόσφαιρο που θέλουμε να βλέπουμε, όχι απαραίτητα κάτι μαγικό, αλλά ίσως κάτι απλό και συνάμα σύνθετο, δεν θα έχουμε πια την ευκαιρία να απολαμβάνουμε την προσωπικότητα που λέγεται Αντρέα Πίρλο. Και αυτό δημιουργεί ένα συναίσθημα λύπης. Και το χειρότερο είναι ότι δεν θα τον δούμε και πιθανότατα από άλλο πόστο, ίσως του προπονητή στο μέλλον, γιατί ο ίδιος έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν τον ενδιαφέρει αυτή η προοπτική.
Το ποδόσφαιρο είναι απλό. Δεν θα είναι όμως πια, χωρίς την παρουσία του πιο ιδιοφυούς κατ΄εμέ Ιταλού ποδοσφαιριστή, τουλάχιστον στα χρόνια που εγώ παρακολουθώ ποδόσφαιρο.