Κινδυνεύουν οι διαβητικοί ασθενείς να στερηθούν τις αντλίες ινσουλίνης

Από το 2017 που θεσπίστηκε το μέτρο του claw back και ταυτόχρονα μειώθηκε η δαπάνη του ΕΟΠΥΥ για τη διαχείριση του διαβήτη -χωρίς καμία σοβαρή μελέτη και τεκμηρίωση- ο Οργανισμός έχει αυξήσει τον προϋπολογισμό του για τον Σακχαρώδη Διαβήτη σε ένα πολύ μικρό βαθμό, ενώ η επιβάρυνση του clawback συνεχίζεται και αφορά αποκλειστικά και μόνο τις εταιρείες που εισάγουν τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα», επισημαίνει σε ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος και προσθέτει:

Μάλιστα, παρά την είσοδο νέων τεχνολογιών «αναίμακτης» μέτρησης αλλά και την εμφάνιση νέων και απλούστερων αντλιών έγχυσης ινσουλίνης, συνεχίζεται η υποχρηματοδότηση στα ιατροτεχνολογικά προϊόντα για τον Διαβήτη.

Στη νεοπαγή και ανερχόμενη κατηγορία των αισθητήρων γλυκόζης, το clawback του Δεκεμβρίου ανήλθε στο 26% επί της δαπάνης, με ενδεχόμενη επιπλέον επιβάρυνση κατά 7% που επιβαρύνει τις εταιρείες εφόσον τιμολογούν απευθείας τον ΕΟΠΥΥ. «Άρα και εδώ η συνολική επιβάρυνση ξεπερνά το 33% του μικτού τζίρου των εταιριών που καλούνται επίσης να υποστηρίξουν την εκπαίδευση και την τεχνική υποστήριξη των ασθενών», αναφέρει ο ΣΕΙΒ.

Σε ό,τι αφορά στις υποκατηγορίες των ταινιών μέτρησης γλυκόζης, κατηγορίες που παραμένει ο κύριος όγκος των ασφαλισμένων διαβητικών, το clawback για το 2023 ανήλθε σε συνολικά 16% επί της δαπάνης, ποσοστό δυσβάσταχτο για τις εταιρίες που βάσει κανονισμού του ΕΟΠΥΥ δεν μπορούν να τιμολογήσουν απευθείας τα προϊόντα τους και τα διαθέτουν μέσω φαρμακείων. «Ωστόσο, το clawback βάσει εγκυκλίου επιβαρύνει αποκλειστικά τους εισαγωγείς που συμμετέχουν όμως μόνο με το 60% στη δαπάνη αφού το υπόλοιπο 40% αντιστοιχεί στα μεικτά έσοδα των καναλιών διανομής. Άρα στην πραγματικότητα το ποσοστό του claw back που επιβαρύνει τους εισαγωγείς ξεπερνά το 26% (16/60 = 26,7%). Και αυτό σε μια κατηγορία που οι εταιρείες καλούνται να παρέχουν δωρεάν τις συσκευές μέτρησης γλυκόζης στους ασθενείς».