Στον αγώνα με την Ισπανία η αποστολή της Εθνικής ομάδας ήταν πιο εύκολη… Με την έννοια ότι έπαιζε με μία παγκόσμια δύναμη, με μοναδικό στόχο να καλύψει τα νώτα της και κατάφερε και με όση τύχης, χωρίς κάποια συνδυαστική προσπάθεια να πετύχει γκολ και να φύγει με το βαθμό της ισοπαλίας.
Το ματς με τη Γεωργία ήταν πολύ δυσκολότερο. Υπήρχε πια η πίεση του αποτελέσματος και η Εθνική ήταν τώρα αυτή που έπρεπε να δείξει μια επιθετική προσέγγιση στον τρόπο παιχνιδιού της για να πάρει το πολυπόθητο τρίποντο. Στο πρώτο εικοσάλεπτο η ομάδα του Φαν ΄τ Σχιπ πίεσε έψαξε για το γρήγορο γκολ και δικαίως μπορεί να διαμαρτύρεται για πέναλτι στον Τζόλη σε πεντακάθαρο σπρώξιμο του Γκιορμπελίτζε.
Ο «ΔΑΙΜΟΝΑΣ» ΚΒΑΡΤΣΧΕΛΙΑ ΚΑΙ Η ΧΑΜΕΝΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ
Όσο περνούσε η ώρα η Γεωργία έπαιρνε μέτρα στο γήπεδο, με τον νεαρό 20χρονο εξτρέμ Κβαρτσχέλια να αποδεικνύει ότι δεν ακούγονται «τσάμπα» οι έπαινοι για το ταλέντο του. Ο καλύτερος ντριμπλέρ του ρωσικού πρωταθλήματος, δημιουργούσε τεράστια προβλήματα στην ελληνική άμυνα και έμελλε τελικά να κρίνει το αποτέλεσμα. Η Ελλάδα πήρε το δώρο του Κακαμπάτζε με το αυτογκόλ που πέτυχε στο 76ο λεπτό, αλλά ούτε δύο λεπτά αργότερα με υπέροχη ατομική προσπάθεια έγραψε το τελικό 1-1 και έχω την αίσθηση ότι απεμπόλησε τις όποιες ελπίδες πρόκρισης.
Ήδη με τη δεύτερη νίκη της σε τρεις αγώνες στον 2ο όμιλο, η Ισπανία έχει 7 βαθμούς, 6 σε 2 ματς η Σουηδία και ακολουθεί με 2 βαθμούς η Ελλάδα. Σε ένα τόσο μικρό τουρνουά 8 αγώνων, κάθε λάθος, κάθε ανεπιθύμητο αποτέλεσμα δύσκολα θα σου δώσει ευκαιρία να επανορθώσεις. Άσε που δεν μπορούμε για άτυχο αποτέλεσμα γιατί αν μία ομάδα μπορεί να αισθάνεται αδικημένη, αυτή είναι η ομάδα του Σανιόλ που δεν έδειξε εντυπωσιακά στοιχεία, αλλά είναι μία πολύ σωστά δομημένη ομάδα και μας υπενθύμισε, ότι ακόμη είμαστε πολύ μακριά από το υψηλό επίπεδο που θέλουμε να ανήκουμε.
ΤΩΡΑ ΑΣ ΜΗΝ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
Χωρίς την ικανότητα να παίξει η Εθνική ποδόσφαιρο κυριαρχίας, θα παρουσιάζει αυτή την εικόνα. Μίας Εθνικής, που αναμφίβολα οι ποδοσφαιριστές της προσπαθούν να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό στο γήπεδο και αυτό είναι μία σημαντική παρακαταθήκη, αλλά που δεν μπορεί ακόμη να δείξει τα «δόντια» της. Να φοβίσει τον αντίπαλο…
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από αυτόν της δουλειάς. Της συνέχισης της προσπάθειας.
Οι πιθανότητες πρόκρισης θεωρώ ότι εκμηδενίστηκαν, αλλά αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Γίνεσαι σοφότερος παιχνίδι με παιχνίδι, μαθαίνεις από τα λάθη σου και προσπαθείς να βελτιώνεσαι. Επιμένω ότι η λύση της απομάκρυνσης του προπονητή, δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση. Ο Φαν ΄τ Σχιπ, προσπαθεί να δώσει έναν χαρακτήρα σε αυτή την ομάδα, αναμφίβολα έχει βελτιώσει την εικόνα της και πρέπει να τον αφήσουν να ολοκληρώσει το έργο του, σε βάθος χρόνου. Και προπάντων να μην διαλυθούν τα πάντα. Να μην ξαναζήσουμε εποχές της μετά-Σάντος περιόδου. Τουλάχιστον τώρα η Ελλάδα είναι κανονική ομάδα, με αρχές. Ασχέτως των πολλών αδυναμιών της…