Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών με την σαφή άνοδο της ακροδεξιάς, δεν προκάλεσαν προβληματισμό και ανησυχία μόνο σε επίπεδο Βρυξελλών αλλά παράλληλα, και ίσως κυρίως (σε πρώτη φάση) στις χώρες που καταγράφηκε αυτή η άνοδος.
Οι συνέπειες ήταν άμεσες με πρώτες στην Γαλλία ενώ η κυβέρνηση στη Γερμανία τελεί υπό μεγάλη πίεση. Η πρωθυπουργός της Ιταλίας βέβαια βγήκε κερδισμένη σε όλα τα επίπεδα.
Πάντως θα πρέπει να επισημανθεί πως υπήρξαν και χώρες όπου η ακροδεξιά περιορίστηκε σημαντικά.
Τι συνέβη όμως σε εθνικό επίπεδο σε αυτές τις ευρωεκλογές;

Γαλλία
Ουδείς μπορεί να πει πως έπεσε από τα σύννεφα με το κόμμα Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λε Πεν να έρχεται πρώτο ακόμη με άνω του 31%. Η μεγάλη ήττα του γάλλου προέδρου, Εμμανουέλ Μακρόν όμως ήταν πως συγκέντρωσε ποσοστό υποδιπλάσιο της ακροδεξιάς και μάλιστα κινδύνεψε να βγει τρίτο.
Με τις πρόωρες εκλογές αστραπή που προκήρυξε για 30 Ιουνίου (και 2ος γύρος στις 7 Ιουλίου-τρεις εβδομάδες πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Γαλλία), βάζει ένα πολύ επικίνδυνο στοίχημα κόντρα μάλιστα στην ισχυρή «τιμωρητική» διάθεση προς τον ίδιο και την κυβέρνηση του, που διαβλέπουν οι πολιτικοί αναλυτές: ποντάρει σε μια θεραπεία σοκ προς του Γάλλους, δηλ. να τους φέρει προ των ευθυνών τους θέτοντας ευθέως το ερώτημα εάν θέλουν να κυβερνηθούν από την ακροδεξιά.
Η Λε Πεν δηλώνει έτοιμη για ανάληψη εξουσίας όπως και ο νεαρός, άφθαρτος και επικοινωνιακός πρόεδρος του κόμματος της, Ζορνταν Μπαρντελά που θα είναι και υποψήφιος πρωθυπουργός.
Στο μεταξύ σοσιαλιστές και αριστεροί επιδιώκουν ενόψει εκλογών να ενώσουν ξανά τις δυνάμεις τους. Ουσιαστικά θα επιχειρηθεί το εγχείρημα του 2022 που η αριστερά είχε εκλέξει 151 βουλευτές χάρη σε μια συμμαχία, τη Nupes, η οποία κατέρρευσε όμως το περασμένο φθινόπωρο. Ο χρόνος όμως για συμφωνίες και συμμαχίες είναι πολύ περιορισμένος.

Γερμανία
Ο Καγκελάριος, Ολαφ Σολτς μπορεί να μην πηγαίνει σε εκλογές, οι κυβερνητικοί του εταίροι- Πράσινοι και Φιλελεύθεροι- δεν αποχώρησαν, κυβερνητικά στελέχη λένε πως αποκλείονται οι πρόωρες εκλογές…αλλά όλα δεν σημαίνουν πως τέτοιες εξελίξεις, και μάλιστα άμεσα, μπορούν να αποκλειστούν.
Οι Χριστιανοδημοκράτες-
Ήρθαν πρώτοι με 30%, το ακροδεξιό/μετα-ναζιστικό AfD ήρθε δεύτερο με 15,6%) αφήνοντας πίσω τους Σοσιαλδημοκράτες του Σολτς στην τρίτη θέση με 14,1%, τέταρτους τους Πράσινους με 12% και πέμπτους τους Φιλελεύθερους με 5,3%.
Και τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού καταγράφουν μεγάλες απώλειες και αθροιστικά με τα βίας ξεπερνούν σε ποσοστό τους Χριστιανοδημοκράτες.

Βέλγιο
Ο πρωθυπουργός, Αλεξάντερ Ντε Κρο του φιλελεύθερου κόμματος Open Vld παραιτήθηκε με δάκρυα στα μάτια μετά την κατά κράτος ήττα του κόμματός του όχι μόνο στις ευρωεκλογές αλλά και στις ομοσπονδιακές εκλογές.
Η χώρα την Κυριακή είχε πάει σε τριπλές κάλπες (ομοσπονδιακές, περιφερειακές και ευρωεκλογές).
Kάλπες στήθηκαν για επτά διαφορετικά κοινοβούλια, (το ομοσπονδιακό, το Φλαμανδικό, της Βαλλονίας, της γερμανικής περιφέρειας στην Eupen, το κοινοβούλιο των Βρυξελλών και το κοινοβούλιο της Γαλλικής Κοινότητας).
Το χάος και η ακυβερνησία επί μακρόν είχαν προεξοφληθεί. Και αυτό όχι μόνο λόγο της ήττας του κόμματος του φιλελεύθερου πρωθυπουργού, και του κατακερματισμένου πολιτικού σκηνικού αλλά και λόγω τους πολύπλοκου συστήματος που επικρατεί στην χώρα.
Ιταλία
Με όποιο μέτρο σύγκρισης και εάν επιλέξει κανείς, η Τζώρτζια Mελόνι ηγέτιδα του μετα-φασισιστικού Αδέρφια της Ιταλίας και πρωθυπουργός της χώρας, είναι η μεγάλη νικήτρια.
Σε επίπεδο εσωτερικό, με το 28,59% που εξασφάλισε, ενίσχυσε την κυβέρνηση με δύο τρόπου. Πρώτον όχι μόνο διατήρησε αλλά αύξησε τα ποσοστά της συγκριτικά με τις προηγούμενες εθνικές εκλογές αλλά και τις ευρωεκλογές. Δεύτερον τα ποσοστά του έτερου ακρδεξιού κόμματος, της Λέγκας του Ματέο Σαλβίνι που είναι και κυβερνητικός εταίρος της, έμειναν καθηλωμένα.
Μόνο «αγκάθι» για εκείνη η άνοδος των σοσιαλιστών που την ακολουθούν στενά σε ποσοστά και ενισχύονται ως αντιπολίτευση.
Σε δε επίπεδο ευρωβουλής, η ευρωομάδα της «Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές» επίσης ενισχύθηκε με έδρες, έχει περισσότερες από αυτές του Δημοκρατία και ταυτότητα της Λε Πεν, που μάλιστα αν και δεν έχουν καλή χημεία, την πολιορκεί για συνεργασία. Το ίδιο όμως κάνουν και πολλοί στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα…
Πρώτο κόμμα η ακροεξιά αναδείχθηκε φυσικά στη Ουγγαρία του Βίκτορ Όρμπαν αν και το 43% που έλαβε συνιστά μείωση περίπου 10 ποσοστιαίων μονάδων από αυτό των εθνικών εκλογών.
Δεν πήγαν όλα τόσο…ακροδεξιά όσο φοβόμασταν
Πρωτιά της ακροδεξιάς είχαμε και Αυστρία, που μάλιστα έχει και εθνικές εκλογές το φθινόπωρο. Όμως ευτυχώς τα κόμματα της κεντροδεξιάς και οι σοσιαλιστές ακολουθούν με πολύ μικρές διαφορές και μεγάλες πιθανότητες ανατροπής.
Στην Ολλανδία, ο εθνικιστής Γκεερτ Βίλντερς, μόλις πριν μερικές ημέρες (μετά την νίκη του τον Νοέμβριο) σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού μαζί με άλλα τρία κόμματα. Ανακοίνωσαν μάλιστα ένα σκληρό πρόγραμμα για θέματα μετανάστευσης και σχέσης με την ΕΕ. Στις ευρωκάλπες της Κυριακής όμως ο Βίλντερς δεν ήταν πάλι πρώτος αλλά δεύτερος, αφού η συμμαχία σοσιαλιστών και πρασίνων έκαναν την ανατροπή και ήρθαν πρώτοι.

Υπάρχουν όμως και ακόμη καλύτερα νέα…
Στην Ισπανία η τάση ανόδου που διέγραφε το ακροδεξιό, ξενοφοβικό Vox αναχαιτίστηκε. Ήρθε μεν τρίτο κόμμα αλλά με 9,6% αντί 12,4% στις περυσινές εθνικές εκλογές. Το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα και το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα ήρθαν πρώτα και ακόμη και εάν αυτό είναι ήττα για τον Σάντεθ, που είναι πρωθυπουργός, είναι νίκη για την Δημοκρατία.
Στην Πορτογαλία επίσης, το ακροδεξιό Σέγκα ήρθε τρίτο αλλά με 9,8% αντί 18,4% που είχε πάρει τον Μάρτιο στις εθνικές εκλογές. Η δε σοσιαλιστική αντιπολίτευση κέρδισε τις ευρωεκλογές ξεπερνώντας σχεδόν οριακά την κεντροδεξιά κυβερνητική συμμαχία.
Στον Πολωνία, νίκησε το κόμμα του πρωθυπουργού, Ντόναλντ Τουσκ με 37,1% αφήνοντας πίσω του με 36,2% (οριακά όπως και στις εθνικές εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου) το εθνικιστικό λαϊκιστικό κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη, που ήταν στην εξουσία επί οκτώ χρόνια.
Κανάλι Ένα 90,4fm, Newsroom, Κ.Π.