Toυ Χάρη Παυλίδη…
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στην κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας στο Μαξίμου. Αυτό το γεγονός όσο κι αν είναι δυσάρεστο για κάποιους δεν παύει να είναι μια πραγματικότητα.
Που όσο δυσάρεστη να είναι για κάποιος και ευχάριστη ή ανεκτή για μερικούς, δεν αλλάζει μέσα από τις διαδικασίες ενός συνεδρίου. Ειδικότερα στην Ελλάδα όπου τα συνέδρια των πολιτικών κομμάτων έχουν περισσότερο χαρακτήρα επιβεβαιωτικό της ύπαρξής τους και λιγότερο έως καθόλου συνάξεις πολιτών που αναζητούν μέσα από τη σύνθεση απόψεων νέες ιδέες. Σε μεγάλο βαθμό τα συνέδρια στην Ελλάδα, όταν και όποτε διεξάγονται, αποτελούν ευκαιρία ανέλιξης στις κομματικές επετηρίδες.
Σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει «κουλτούρα» συνεδρίων στην Ελλάδα, κάτι που έχει επιπτώσεις στην πορεία του πολιτικού μας συστήματος από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Η κεντροδεξιά μπορεί να ακούσει και να καταλάβει
Επί του προκειμένου το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας θα μπορούσε να ξεφύγει από την πεπατημένη και να αποτελέσει σταθμό εφόσον με απόλυτη σαφήνεια αποκαταστήσει στη συνείδηση των πολιτών τον λαϊκό χαρακτήρα της παράταξης. Αναμφίβολα ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπαθεί και δείχνει ότι πετυχαίνει να διαμορφώσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο για το μέλλον. Ένα σχέδιο που θα έχει ως βάση τις παραδοσιακές αξίες του πολιτικού φιλελευθερισμού πάνω στις οποίες θα στηριχθεί ένα κοινό όραμα για την κοινωνία και την ανάπτυξη.
Άν κάτι πρέπει να μείνει από το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι το σύνθημα «Ελλάδα μπορούμε», αλλά η πεποίθηση ότι η κεντροδεξιά μπορεί να ακούσει και να καταλάβει αυτούς που δεν την εμπιστεύονται. Να τους πείσει ότι είναι κόμμα των εργαζομένων και ότι έχει τη δύναμη να ξεπεράσει τα στερεότυπα που αναπαράγει η προπαγάνδα των αντιπάλων της.
Το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας πρέπει να αποδείξει ότι η ηγεσία και τα στελέχη έχουν αποφασίσει την ολική επαναφορά της παράταξης στις αξίες που διαχρονικά στηρίζει και υποστηρίζει η πλειονότητα των Ελλήνων.
Η Νέα Δημοκρατία άντεξε ως κόμμα στην κρίση
Την αγάπη στην πατρίδα, την πίστη στη δημοκρατία, το σεβασμό στη θρησκεία, τη φροντίδα στην οικογένεια και την αλληλεγγύη σε όλους ώστε να μην αισθάνονται ξένοι στη χώρα τους. Σ’ αυτό το συνέδριο η Νέα Δημοκρατία καλείται να αποδείξει ότι αφού άντεξε ως κόμμα στην κρίση μπορεί να έχει μέλλον ως παράταξη. Και επειδή οι εκλογές κερδίζονται στο κέντρο, μετά τη λήξη των εργασιών του συνεδρίου πρέπει οι περισσότεροι Έλληνες να αισθανθούν ότι έχουν θέση σ’ αυτή την παράταξη. Ότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι το κόμμα της ελίτ, αλλά το κόμμα των εργαζομένων που ένιωσαν περιφρονημένοι και οδηγήθηκαν στην αγκαλιά των λαϊκιστών.
Εν ολίγοις από αυτό το συνέδριο η Νέα Δημοκρατία πρέπει να βγει «νέα» για να ξανακερδίσει τους ψηφοφόρους και να τους πείσει ότι αξίζει να αντισταθούν στο ΣΥΡΙΖΑ και σ’ αυτά που εκπροσωπεί. Να τους κάνει να την εμπιστευθούν ότι μπορεί να δείξει και να αποδείξει ότι είναι η σταθερά για την πρόοοδο και την ευημερία όλων όσοι θέλουν να ζήσουν καλύτερα σε μια καλύτερη χώρα.
Να δείξει αυτό που είναι: Μια μεγάλη λαϊκή φιλελεύθερη παράταξη, με σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό και εθνική ατζέντα, που δεν θα αφήνει περιθώριο στον δεξιό και αριστερό λαϊκισμό να καπηλεύεται τον πατριωτισμό και τις δημοκρατικές ευαισθησίες των Ελλήνων. Αυτό το συνέδριο θα έχει σημασία εφόσον όλοι οι συμμετέχοντες, αλλά και οι φιλελεύθεροι που δεν ανήκουν σε κόμματα ή ακόμα κι αν ψηφίζουν κόμματα που δεν τους εκφράζουν, διδαχθούν από τα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τους Συριζανέλ, ότι η απόλυτη προτεραιότητα είναι η νίκη στις εκλογές της Νέας Δημοκρατίας και του Μητσοτάκη. Δεδομένης της πλήρους αναξιοπιστίας της παρούσας κατάστασης είναι ο μόνος δρόμος για το μέλλον.
