…οι μικρές ταινίες αγκομαχούν. Κι όμως, όλες οι επιλογές αυτής της εβδομάδας (που περιλαμβάνει τρία ντοκιμαντέρ!) έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ακόμα και η περιπετειούλα με την Μπούλοκ έχει πλάκα…
Του Άκη Καπράνου
Η Βασίλισσα της Κυψέλης
Σκηνοθεσία: Μπλέρτα Μπασόλι
Ηθοποιοί: Ίλκα Γκάσι, Τσουν Λάιτσι, Αουρίτα Αγκούσι, Κουμρίε Χότζα
Ο άντρας της Φαρίγε αγνοείται από τότε που ξέσπασε πόλεμος στο Κόσοβο και μαζί με τη θλίψη τους για τον χαμό του, η οικογένεια έχει να αντιμετωπίσει και πολλές οικονομικές δυσκολίες. Για να εξασφαλίσει την οικογένειά της, η Φαρίγε ξεκινά μια μικρή αγροτική επιχείρηση. Στη μικρή, κλειστή, πατριαρχική κοινωνία όπου ζει όμως, η φιλοδοξία της και η προσπάθειά της να ενδυναμώσει τον εαυτό της και άλλες γυναίκες, αντιμετωπίζονται πολύ αρνητικά. Παλεύει όχι μόνο για την επιβίωση της οικογένειάς της, αλλά και ενάντια σε μια εχθρική κοινωνία που θέλει να τη δει να αποτυγχάνει. Μια συγκλονιστική ιστορία γυναικείας χειραφέτησης που αποτέλεσε την πρόταση του Κοσόβου για τα φετινά Όσκαρ, θριάμβευσε στο Φεστιβάλ του Sundance και κέρδισε το βραβείο Κοινού για το τμήμα Ματιές στα Βαλκάνια του 62ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Αντίο Κύριε Χάφμαν
Σκηνοθεσία: Φρεντ Καβαγιέ
Ηθοποιοί: Ντανιέλ Οτέιγ, Ζιλ Λελούς, Σαρά Ζιραντό, Νικολάι Κίνσκι
Παρίσι 1941. Ο Φράνσουα Μερσιέ, ένας συνηθισμένος άντρας με μόνο σκοπό να κάνει οικογένεια με την αγαπημένη του Μπλανς, εργάζεται για τον κύριο Χάφμαν, έναν ταλαντούχο εβραίο κοσμηματοπώλη. Υπό τη σκιά της γερμανικής κατοχής, εργοδότης και υπάλληλος αναγκάζονται να συνάψουν μία συμφωνία που, με το πέρασμα του χρόνου, θα επηρεάσει τη ζωή τους ανεπανόρθωτα. Βασισμένο στο βραβευμένο θεατρικό έργο του Ζαν Φιλίπ Νταγκέρ και προσαρμοσμένο από τον Φρεντ Καβαγιέ και τη Σάρα Καμίνσκι για την οθόνη, το φιλμ μοιάζει με άσκηση πάνω στο σασπένς, ο Καβαγιέ όμως φροντίζει να στήσει και ένα περίτεχνο παιχνίδι σχέσεων καθώς και ένα σχόλιο πάνω στην ανθρώπινη απληστία. Ο έμπειρος στα ψυχολογικά θρίλερ Καβαγιέ μεταφέρει ιδανικά την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα της γερμανικής κατοχής στο Παρίσι, καθώς οι τρεις ήρωες βρίσκονται αντιμέτωποι με επικίνδυνες συνθήκες που δοκιμάζουν την αντοχή και την ηθική τους.
Η Χαμένη Πόλη
Σκηνοθεσία: Άαρον Νι, Άνταμ Νι
Ηθοποιοί: Σάντρα Μπούλοκ, Τσάνινγκ Τέιτουμ, Ντάνιελ Ράντκλιφ, Μπραντ Πιτ
Η εξαιρετική, μα μοναχική συγγραφέας Λορέτα Σέιτζ έχει αφιερώσει την καριέρα της γράφοντας ρομαντικές περιπέτειες σε εξωτικά μέρη με πρωταγωνιστή το πανέμορφο μοντέλο Άλαν, ο οποίος ερμηνεύει τον χαρακτήρα του «Ντάς». Στη διάρκεια ενός προωθητικού θα πέσει θύμα απαγωγής από έναν εκκεντρικό δισεκατομμυριούχο, ο οποίος ελπίζει πως μπορεί να τον οδηγήσει στον θησαυρό της χαμένης αρχαίας πόλης του τελευταίου μυθιστορήματός της. Ο Άλαν, θέλοντας να αποδείξει τον ηρωισμό του και στην πραγματική ζωή, θα αναλάβει να την απελευθερώσει. Χαβαλές και θόρυβος – περνά η ώρα.
Άνεμος Ελευθερίας
Σκηνοθεσία: Στέλιος Χαραλαμπόπουλος
Ηθοποιοί: Τίμος Παπαδόπουλος, Σήφης Πολυζωίδης, Πάνος Κυπαρίσσης, Γιάννης Αναστασάκης
Η ιστορική ταινία παρακολουθεί τη δράση του Ιωάννη Φίλωνα, ενός εμπόρου, ανώτερου στελέχους της Φιλικής Εταιρείας -επινοημένο πρόσωπο- στην προεπαναστατική Πελοπόννησο και στις περιοχές διασποράς του Ελληνισμού. Μάνη, Μεσσηνία, Τεργέστη, Βιέννη, Ιάσιο, Κωνσταντινούπολη σταθμοί/οδόσημα στο ταξίδι ενός εμπόρου αλλά κυρίως σιωπηλοί μάρτυρες της συνωμοτικής δραστηριότητας ενός φλογερού επαναστάτη. Μέσα από την ιστορία του Φίλωνα παρουσιάζονται πληροφορίες για την κοινωνία των αρχών του 19ου αιώνα, για την οικονομία, την καθημερινή ζωή, τις κοινωνικές συγκρούσεις αλλά και τη διαπάλη των ιδεών· όλα προϊόν σχετικής ενδελεχούς ιστορικής έρευνας. Το σενάριο συνδυάζει φαντασία και πραγματικότητα.
Τελευταίο Ταξίδι
Σκηνοθεσία: Άρης Χατζηστεφάνου
Οι παλιοί «κουλήδες» αφήνουν τις χειράμαξες και ανεβαίνουν στα ποδήλατα της Uber-Eats και της διαμοιραστικής οικονομίας ενώ ιερόδουλες στέκονται στα ίδια πεζοδρόμια που κάποτε ενέπνευσαν τον σκηνοθέτη Φριτς Λανγκ στην ταινία Metropolis. Υπερδυνάμεις συγκρούονται για την κυριαρχία στην Ανατολική Ασία με φόντο – τότε όπως και τώρα – μια πανδημία, η οποία το 1957 στοίχισε τη ζωή του Νίκου Καζαντζάκη.
Το ίχνος του χρόνου
Σκηνοθεσία: Διονυσία Κοπανά
Το ίχνος του χρόνου είναι μια ταινία για τον χρόνο, τη μνήμη, τη νοσταλγία. Μια ταινία για τη γοητεία της αρχαιολογίας και της ανασκαφής, μέσα από το post mortem πορτρέτο του αρχαιολόγου Γιάννη Σακελλαράκη. Ένα ταξίδι που αναζητά τον άνθρωπο που δεν είναι πια παρών, μέσα από το ίχνος που άφησε στους τόπους όπου βρέθηκε και στους ανθρώπους που γνώρισε. Μια κινηματογραφική ανασκαφή που φέρνει στο φως μια εικόνα μέσα από θραύσματα και ίχνη, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην πρακτική της αρχαιολογίας.
