του Δημήτρη Αντωνόπουλου
Η είδηση έχει αληθινά μεγάλο ενδιαφέρον για τους φίλους της μουσικής στη χώρα μας και όχι μόνο.
Το Rock in Athens, έχει χαρακτηριστεί άλλωστε από αρκετούς σαν το ελληνικό Woodstock.
Υπερβολικό σίγουρα, όμως σε σχέση με τον συναυλιακό μικρόκοσμο της χώρας μας μέχρι το ιστορικό καλοκαίρι του 1985, έχει μια βάση κάπου.
Μέσα στην υπερβολή του, κρύβει μια μεγάλη αλήθεια.
Το συγκεκριμένο φεστιβάλ, ας μην ξεχνάμε, υπήρξε το πρώτο μεγάλο Rock φεστιβάλ στα μέρη μας, ήταν εκείνο που έβαλε δηλαδή τις βάσεις για όλα όσα ακολούθησαν.
Τα καλοκαιρινά φεστιβάλ σήμερα, είναι μια ευχάριστη ρουτίνα με ένα τρόπο για τους περισσότερους και είναι λογικό.
Μια υπέροχη συνήθεια χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις, το 1985 όμως, το να δει κάποιος στην ίδια σκηνή για δύο μέρες ονόματα όπως οι Clash, Cure, Depeche Mode, Stranglers, για παράδειγμα, έμοιαζε σχεδόν με το να προσγειώνεται ιπτάμενος δίσκος στην Ομόνοια.
Κάτι τέτοιο.
Τόσο αδιανόητο έμοιαζε δηλαδή, μα και ήταν, γιατί πολύ απλά δεν είχε συμβεί στο παρελθόν κάτι αντίστοιχο.
Έτσι κι αλλιώς, η πρώτη φορά, έχει πάντα μια αξεπέραστη μαγεία σε όλα τα πράγματα.
26 και 27 Ιουλίου του ’85, το θρυλικό Rock in Athens, με το γαλλικό πρακτορείο Nouvelles Frontières να έχει αναλάβει τη διοργάνωση, γκρέμισε για πρώτη φορά κάθε αντίσταση και γκρίνια μα και δεύτερες σκέψεις μαζί, για το αν τελικά η χώρα μας μπορεί να υποστηρίξει ένα αληθινά μεγάλο Rock φεστιβάλ.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Πριν από μερικές μέρες, είχα την τύχη να φιλοξενήσω στην εκπομπή μια συνέντευξη του Gerard Pont από το Παρίσι, το μυαλό, ο εγκέφαλος με λίγα λόγια πίσω από την όλη διοργάνωση, πίσω από το ιστορικό φεστιβάλ, ο άνθρωπος που το έτρεξε από την αρχή μέχρι το τέλος.
Εκεί, ανάμεσα σε άλλα, από μοναδικές δηλαδή ιστορίες για τους Clash και τους Cure, βγήκε και η σχετική είδηση, για το ντοκιμαντέρ που ετοιμάζει για το αξεπέραστο Rock in Athens.
Ένα ντοκιμαντέρ που θα τον φέρει στην Ελλάδα με τη νέα χρονιά, δίνοντάς μας έτσι την ευκαιρία να τα πούμε και από κοντά, σε μια συνάντηση που περιμένω με ξεχωριστή χαρά σίγουρα.
Αν οι θεατές του φεστιβάλ τότε, γνώριζαν το γιατί και πως είδαμε σε εκείνο το διήμερο τους μυθικούς Cure (κάτι που ούτε κι εγώ γνώριζα βέβαια πριν από την συνέντευξη με τον Gerard) στη χώρα μας, το σίγουρο είναι πως θα αποθέωνε τους Culture Club, αντί να τους αποδοκιμάζει….
Είναι περίεργος, ακατανόητος ίσως, ο τρόπος που λειτουργούν κάποια πράγματα.
Οι Cure, ήταν με διαφορά η καλύτερη μπάντα του φεστιβάλ.
Ζήτω οι Culture Club λοιπόν, γιατί χωρίς αυτούς, δεν θα ζούσαμε ποτέ μια τέτοια μπάντα στην κορυφαία της εποχή…
Τα υπόλοιπα, στη συνέντευξη του Gerard Pont εδώ https://soundcloud.com/dimitris-antonopoulos/gerard-pont-interview-rock-in-athens-904-fm-november-19-2022 για το φεστιβάλ που άλλαξε τα πάντα στο συναυλιακό τοπίο της Ελλάδας.
