Έκθεση Ζωγραφικής του Μίμη Φωτόπουλου (Κολάζ με γραμματόσημα) θα φιλοξενεί η Δημοτική Πινακοθήκη Νίκαιας-Αγ. Ι. Ρέντη (Ραιδεστού 32 & Π. Τσαλδάρη) έως τις 23 Μαϊου. Η έκθεση πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Πνευματική Εστία Νίκαιας και περιλαμβάνει ευφάνταστα τοπία, πορτραίτα, νεκρές φύσεις και θρησκευτικά θέματα εμπνευσμένα από το Βυζάντιο και τον δυτικό Μεσαίωνα. Πρόκειται για έργα με ποικίλες εικαστικές ποιότητες, ιδιαίτερη αίσθηση των χρωματικών αξιών και λεπτή διακοσμητικότητα.
Ο Μίμης Φωτόπουλος στράφηκε στη ζωγραφική με κολάζ από γραμματόσημα την περίοδο της δικτατορίας. Αντιμετώπισε κάθε γραμματόσημο ως πηγή πολλών επιμέρους διαφορετικών σχημάτων, τα οποία χρησιμοποίησε ως «ψηφίδες» για να δημιουργήσει σύνθετα κολάζ, που μοιάζουν με ζωγραφικά ψηφιδωτά.
Πριν από λίγες μέρες πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της έκθεσης και η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγάλη. Κατά τη διάρκεια των εγκαινίων έγινε η παρουσίαση του βιβλίου του Μίμη Φωτόπουλου Ελ Ντάμπα (εκδόσεις 24γράμματα). Το βιβλίο είναι μια μαρτυρία της ομηρίας του στο βορειοαφρικανικό βρετανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης τον Γενάρη του 1945 και γι’αυτό μίλησαν οι: Μάρθα Κοσκινά, θεατρολόγος, τον Νικόλαος Βουλέλης, διευθυντής της Εφημερίδας των Συντακτών, και Στέφανος Ληναίος, ηθοποιός. Συντονίστρια ήταν η θεατρολόγος Μελίνα Πλαστή.
Η Μ. Κοσκινά παρουσίασε με ιδιαίτερη αμεσότητα τη διαδρομή της ζωής του Μίμη Φωτόπουλου και στη συνέχεια ο Ν. Βουλέλης σχολίασε το βιβλίο τονίζοντας τη βαθιά ανθρωπιστική προσέγγιση, τη λεπτή ειρωνεία, την περιεκτική γραφή και τις ολοζώντανες περιγραφές του συγγραφέα. Τέλος, ο Στέφανος Ληναίος, με έναν χειμαρρώδη, ζωντανό λόγο που πήγαζε από τη βιωματική σχέση του με τον Μίμη Φωτόπουλο, κατέθεσε τη μεγάλη προσωπική του εμπειρία από τον άνθρωπο και ηθοποιό και προχώρησε σε εύστοχες, βαθιά ανθρώπινες επισημάνσεις από το βιβλίο, δείχνοντας το ήθος και την πνευματική καλλιέργεια του τιμώμενου ηθοποιού, ποιητή και ζωγράφου.
Λίγα λόγια για τον Μίμη Φωτόπουλο
Ο Μίμης Φωτόπουλος γεννήθηκε στη Ζάτουνα Γορτυνίας το 1913. Παρακολούθησε δυο χρόνια φιλολογία στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Το 1930 περνάει μετά από εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο. Το διάστημα μέχρι τον πόλεμο παίζει σε διάφορους θιάσους στην Αθήνα και την επαρχία (μπουλούκια). Την ίδια εποχή γράφει ποιήματα και το 1940 παίρνει κρατικό έπαινο.
Τον Γενάρη του 1945 από «συμμαχικό λάθος» βρέθηκε στο βρετανικό στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα στη Βόρεια Αφρική. Στη συνέχεια δουλεύει πάντα στο θέατρο και το 1948 έρχεται η πρώτη μεγάλη επιτυχία στην επιθεώρηση «Άνθρωποι, άνθρωποι». Έγραψε τρία βιβλία και πέντε ποιητικές συλλογές, καθώς επίσης και θεατρικά έργα. Το 1967 ανακαλύπτει τη ζωγραφική, την τέχνη του κολάζ με γραμματόσημα.
“Ήμουν τυχερός που γεννήθηκα σ´ αυτή τη χώρα του ονείρου που λέγεται Ελλάδα. Έτσι την έβλεπα από παιδί και έτσι τη βλέπω ακόμη. Έζησα και σ´ αυτή τη γοητευτική πόλη που τη λέγανε παλιά Αθήνα. Ταξιδεύοντας με το θίασό μου γνώρισα πιθαμή προς πιθαμή αυτόν τον ευλογημένο τόπο και λυπόμουνα που είχα μόνο δυο μάτια και δεν μπορούσα να τον χορτάσω. Γνώρισα ένα πλήθος από χαρακτήρες και τύπους ανθρώπων, και τ´ ανθρώπινα λουλούδια που τα λένε γυναίκες. Έζησα απίστευτα γεγονότα στη ζωή μου.
Ήρθε όμως μια μέρα, που όλα αυτά ήθελαν να βγουν στο φως, να τα δούνε και αυτοί που τους είναι άγνωστα όλα αυτά. Τη ζωή μου την έχτισα πετραδάκι-πετραδάκι, το ίδιο και τους ρόλους μου στο θέατρο. Κι αυτά τα εκατοντάδες σχήματα και χρώματα που είναι μέσα μου, ήθελα να τα χτίσω πετραδάκι-πετραδάκι, γι΄ αυτό διάλεξα τα γραμματόσημα. Όταν συνταιριάζω τα κομματάκια, νομίζω πως είμαι ένας μικρός θεός, που παίρνει κάτι άχρηστα χαρτάκια και φέρνει στο φως ένα κομμάτι από τον κόσμο που κρύβεται μέσα του”.
Μίμης Φωτόπουλος
Μέρες και ώρες λειτουργίας της έκθεσης:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Κυριακή: 10.00-14.00
Τετάρτη, Παρασκευή: 17.00-20.00
Διάρκεια έκθεσης: 3-23 Μαϊου
