Μετά την άνευ προηγουμένου διπλωματική «ξιφομαχία» Δένδια – Τσαβούσογλου μέσα στην Άγκυρα επί του συνόλου του φάσματος των ελληνο – τουρκικών διαφορών, (λινκ το θέμα μας https://www.kanaliena.gr/oyte-mia-proklisi-anapantiti-den-afise-o-dendias-dimosia-antiparathesi-me-tsavoysogloy/ ) το μέγα ερώτημα είναι «τι μπορεί να ακολουθήσει;».
Ο Ερντογάν, όπως ανέφερε ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών, έκανε πρόταση για την διεξαγωγή Συνόδου επί των ζητημάτων που αφορούν στις διαφορές στην Ανατολική Μεσόγειο ενώ ο ίδιος ο Τσαβουσογλου επεσήμανε την ανάγκη να υπάρξει και ανταλλαγή επισκέψεων και συναντήσεις μεταξύ των ηγετών των δύο χωρών.
Κατά πόσο όμως αυτές οι προτάσεις είναι εφικτό να υλοποιηθούν στο πλαίσιο συνέχισης του διαλόγου σε ανώτατο επίπεδο, μετά την εξέλιξη των κοινών, δημόσιων δηλώσεων των δύο υπουργών στην Άγκυρα.
Κατά πρώτον η πρόταση περί διεξαγωγής συνόδου, από τη στιγμή που η Τουρκία ζητά άνευ όρων και προϋποθέσεων συζήτηση επί όλων των ζητημάτων που θέλει να βάλει στο τραπέζι αλλά η Αθήνα αρνείται, καθώς προσβάλλουν κυριαρχικά δικαιώματα, καθιστά τον διάλογο σε αυτό το πλαίσιο ανέφικτο.
Πολλώ δε μάλλον όταν η Άγκυρα κάνει λόγο αποκλειστικά για «διμερείς» διαφορές, αρνείται να αναγνωρίσει πως συνομιλητής είμαι και οι Βρυξέλλες αφού η Ελλάδα είναι μέλος της ΕΕ και δεν αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο για τη Θάλασσα, γεγονός που αποτελεί και πηγή μεγάλου μέρος των διαφορών των δύο χωρών.
Σε ό,τι αφορά την πρόταση περί ανταλλαγής επισκέψεων και συναντήσεων μεταξύ Ερντογάν και Μητσοτάκη μετά τα γεγονότα στην Άγκυρα, μάλλον ένα τέτοιο ενδεχόμενο απομακρύνεται προς το παρόν για όλους τους ανωτέρω λόγους αλλά και επειδή είναι προφανές πως μια συνάντηση πιθανότατα θα οδηγούσε σε μια επανάληψη του ίδιου σκηνικού.
Σχετικά βέβαια με το κατά πόσο αυτή η δημόσια κόντρα των υπουργών προκάλεσε περαιτέρω ζημιά στις σχέσεις των δυο χωρών η απάντηση δεν φαίνεται να είναι η προφανής. Αναμφίβολα πρόκειται για μια ανοιχτή και υψηλής τάσεως σύγκρουση μεταξύ δυο κορυφαίων διπλωματών και για μία εξέλιξη που τραυμάτισε τις σχέσεις των δύο ανδρών.
Στην πραγματικότητα όμως δεν ειπώθηκε τίποτα που δεν ήταν γνωστό εδώ και χρόνια σε ό,τι αφορά τις διαφορές μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας. Αντιθέτως, δόθηκε η δυνατότητα όλα όσα συζητούνται πίσω από κλειστές πόρτες να λεχθούν και ανοιχτά και να γίνουν σαφείς οι θέσεις των δύο πλευρών προς όλους και αυτό εν τέλει είναι θετικό.
Όπως ήταν αναμενόμενο, στην ουσία της συνάντησης των υπουργών οι προσδοκίες που υπήρχαν δεν διαψεύστηκαν καθώς ήταν πολύ χαμηλές. Εξάλλου το μόνο θετικό που έβλεπαν εξ αρχής και οι δύο πλευρές ήταν η αποκατάσταση της δυνατότητας απευθείας διαλόγου και επικοινωνίας. Και αυτός ο διάλογος εκτιμάται πως παρά το «θερμό» περιστατικό θα συνεχιστεί ακόμη και εάν αυτό δεν γίνει σε ανώτατο επίπεδο, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, δηλ σε επίπεδο υπ. Εξωτερικών ή αρχηγών κρατών.
Ένα ερώτημα φυσικά είναι πως εκλαμβάνουν οι Βρυξέλλες τις χθεσινές εξελίξεις, αν και γνωρίζουν πολύ καλά ποιες είναι οι διαφορές όπως και πόσο αγεφύρωτες είναι, ενώ αν και σίγουρα δεν μπορεί να αποδειχθεί με κάποιο τρόπο έχει ενδιαφέρον να αξιολογηθεί και κατά πόσο η χθεσινή ήταν απλά αναμενόμενη ή προσχεδιασμένη.
Πράγματι ο Τσαβούσογλου αιφνιδιάστηκε τόσο πολύ και αναγκάστηκε, όπως είπε, να απαντήσει στις «προκλητικές» δηλώσεις του Νίκου Δένδια; Δεν περίμενε την αντίδραση του ομολόγου του ή μήπως τις προκάλεσε εσκεμμένα; Και εάν η απάντηση είναι καταφατική, ως προς το κατά πόσο ήταν εσκεμμένη η πρόκληση, το επόμενο ερώτημα είναι «που αποσκοπούσε»;
Εδώ η απάντηση είναι πως πιθανότατα θέλησε να στείλει ένα μήνυμα στις Βρυξέλλες πως η Τουρκία προσπαθεί να επιδείξει ανοιχτό πνεύμα και καλή διάθεση αλλά η Αθήνα προκαλεί. Επιχείρημα άλλωστε που έχει επιστρατεύσει πολλάκις. Εξ ου και το tweet του Τσαβούσολγου μετά την συνάντηση πως «περιμένουμε πιο ειλικρινή και εποικοδομητική στάση από την Ελλάδα».
Κανάλι Ένα 90,4FM, Κ. Πρίφτη
