Η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου σε σχόλιό της διερωτάται εάν η Γερμανία θα πρέπει να συνομιλεί με έναν ηγέτη σαν τον Ερντογάν, που το ιστορικό του μήνυμα είναι «η συγχώνευση ενός παγκόσμιου Ισλάμ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και του τουρκικού εθνικισμού».
Και η εφημερίδα απαντά: «Ναι. Επειδή πρέπει. Η Τουρκία είναι ένας σημαντικός εμπορικός εταίρος για την Γερμανία. Το πρόβλημα των προσφύγων δεν μπορεί να λυθεί χωρίς την Άγκυρα. Επιπλέον, περισσότεροι από τρία εκατομμύρια πολίτες τουρκικής καταγωγής ζουν στη Γερμανία. Αισθάνονται Γερμανοί, αλλά εν μέρει και Τούρκοι. Και είναι δικαίωμά τους. Δεν πρέπει να υποχωρήσει κανείς για χάρη τους. Ωστόσο θα ήταν ευχής έργο εάν και αυτοί ενέκριναν την πολιτική του Βερολίνου. Δεν φτάνουν αυτά; Σε περίπτωση πολέμου, τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η ΕΕ θα μπορούσαν να χάσουν την αξιοπιστία τους. Μια ένοπλη σύγκρουση μεταξύ των χωρών του ΝΑΤΟ Τουρκία και Ελλάδα θα έθετε υπό αμφισβήτηση τη στρατιωτική συμμαχία. Μόνο τότε το ΝΑΤΟ θα ήταν «εγκεφαλικά νεκρό» υπό την έννοια του Μακρόν».
Και η εφημερίδα καταλήγει: «Αλλά και η ΕΕ δεν θα δείξει ξαφνικά την αποφασιστικότητά της στην αμυντική-εξωτερική της πολιτική, η οποία απουσιάζει εδώ και χρόνια, για χάρη των μελών της Ελλάδας και Κύπρου. Η προβλεπόμενη αποτυχία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ θα ενίσχυε μόνο τον Ερντογάν. Και παρεμπιπτόντως θα ήταν μια τεράστια επιτυχία για τον ομοϊδεάτη του Πούτιν. Όσο υπάρχει πιθανότητα οι αντίπαλοι να συνομιλήσουν, το Βερολίνο θα πρέπει να προσπαθεί. Με σκληρότητα. Αλλά οι Τούρκοι πρέπει επίσης να δουν ότι έχουν να κερδίσουν περισσότερα με τις συνομιλίες, παρά με έναν πόλεμο στο Αιγαίο. Για το λόγο αυτό θα πρέπει κανείς να φέρει περισσότερα στο τραπέζι από την υπόσχεση μιας εκσυγχρονισμένης τελωνειακής ένωσης: ο Μάας πρέπει να καταστήσει σαφές στους Έλληνες ότι θα πρέπει να κάνουν κι αυτοί ένα βήμα όσον αφορά τη διαμάχη στη Μεσόγειο».