Όταν καθιερώθηκε η 1η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, είχε σκοπό ως σκοπό την ευαισθητοποίηση και κατά συνέπεια την πρόληψη σε ό,τι αφορά την μετάδοση του HIV.
Παράλληλα ήταν μια ένδειξη ελάχιστης υποστήριξης προς όσους ζουν ως φορείς ή νοσούν και απότιση φόρου τιμής σε όλους εκείνους που χάθηκαν.
Τα τελευταία δυόμιση χρόνια ο HIV μπορεί να έχει μολύνει λιγότερους ανθρώπους από ό,τι ο Sars-Cov2 αλλά διαχρονικά ο αριθμός των φορέων και ασθενών παραμένει εξαιρετικά υψηλός και σκότωσε περίπου 650.000 ανθρώπους πέρυσι, κυρίως σε λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές του κόσμου.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Κοινού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για τον HIV και το AIDS (UNAIDS), 84 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV από την ξέσπασμα της επιδημίας, ενώ 40 εκατομμύρια έχουν πεθάνει από ασθένειες που σχετίζονται με το AIDS.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, οι προοπτικές για όσους έχουν μολυνθεί από τον HIV είναι σημαντικά καλύτερες, χάρη στην αντιρετροϊκή θεραπεία, στην οποία είχαν πρόσβαση 29 εκατομμύρια άνθρωποι πέρυσι.
Σύμφωνα με το UNAIDS, περισσότεροι από 38 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν με HIV το 2021, ενώ 1,5 εκατομμύρια μολύνθηκαν πρόσφατα από τον ιό.
Η γεωγραφία… παίζει ρόλο
Ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με HIV αυξήθηκε από 8 εκατομμύρια το 1990 σε περισσότερα από 38 εκατομμύρια το 2021 και σε ποιες περιοχές ο HIV επιβαρύνει περισσότερο την υγεία. Το 2021, περίπου τα δύο τρίτα όλων των ανθρώπων που ζουν με τον ιό HIV βρίσκονταν στην Υποσαχάρια Αφρική, υπογραμμίζοντας τον δυσανάλογο φόρο που έχει ο HIV στις φτωχότερες περιοχές του κόσμου.
Συγκεκριμένα οι άνθρωποι που ζουσαν με HIV ανά περιοχή του πλανήτη του 2021 ήταν:
-Ανατολική και Νότια Αφρική 20,6 εκατ.
-Ασιατικές χώρες του Ειρηνικού 6εκατ.
-Δυτική και Κεντρική Αφρική 5εκατ.
-Δυτική Ευρώπη και Βόρεια Αμερική 2,3 εκατ.
-Λατινική Αμερική 2,2 εκατ.
-Ανατολική Ευρώπη και Κεντρική Ασία1,8 εκατ.,
-Καραϊβική 330.000,
-Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική 180.000.
Θα πρέπει επίσης να επισημάνουμε πως στις πιο φτωχές χώρες η πρόληψη σε ό,τι αφορά την μη μετάδοση του ιού πολύ πιο περιορισμένη από ό,τι στις αναπτυγμένες, οι αριθμοί που αφορούν τους φορείς κυρίως μπορεί να είναι υποτιμημένοι λόγω ελλιπών τεστ ενώ υπάρχουν δυστυχώς διαφορές σε ό,τι αφορά την πορεία των ασθενών λόγω της μη επαρκούς διάθεσης φαρμάκων ή λιγότερο αποτελεσματικών.
Και σε αυτήν την περίπτωση το που έχει γεννηθεί κανείς «μετράει», φτάνει να δούμε σε ποιες χώρες καταγράφηκαν τα περισσότερα νέα κρούσματα το 2021.
Συγκεκριμένα, σε 10 χώρες αναλογεί το 50% των νέων κρουσμάτων και αυτές είναι κατά σειρά:
-Νότιος Αφρική 14%
-Μοζαμβίκη 6,5%
-Νιγηρία 4.9%
-Ινδία 4,2%
-Ρωσία 3,9%
-Τανζανία 3,6%
-Ουγκάντα 3,6%
-Βραζιλία 3,3%
-Ζάμπια 2,5%
-Κένυα 2,3%.
Κανάλι Ένα 90,4fm, Κ.Π.