Εδώ και δεκαετίες το μέσο προσδόκιμο ζωής, δεν έπαυε να αυξάνεται διεθνώς, μειώθηκε όμως απότομα το 2020 και το 2021, την περίοδο κορύφωσης της πανδημίας του κορονοϊού, όπως κατεδειξε μελέτη που δημοσιεύει η επιστημονική επιθεώρηση Lancet.
Σύμφωνα με τη μελέτη, το προσδόκιμο ζωής συρρικνώθηκε κατά το διάστημα αυτό στο 84% των 200 και πλέον χωρών και περιοχών που εξετάστηκαν , σχεδόν δηλαδή σε όλο τον πλανήτη.
Κατά μέσο όρο, με βάση το σύνολο των δεδομένων που εξετάστηκαν, το προσδόκιμο ζωής μειώθηκε κατά ενάμισι χρόνο και πλέον κατά κεφαλήν το 2020-2021 (-1,6 έτος). Αυτό μεταφράζεται σε πλεονάζουσα θνησιμότητα 15,9 εκατομμυρίων θανάτων, μέγεθος κατά τι υψηλότερο από τα περίπου 15 εκατ., τον αριθμό αναφοράς του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
« Η πανδημία της COVID είχε αντίκτυπο παγκοσμίως που ξεπερνάει κάθε προηγούμενο εδώ και μισό αιώνα, ακόμη κι αν ληφθούν υπόψη πόλεμοι και φυσικές καταστροφές», σύμφωνα με τον βασικό συγγραφέα της μελέτης αυτής, Όστιν Σουμάχερ του Institute for Health Metrics and Evaluation (IHME).
Ωστόσο, αυτό το είδος μελέτης δεν επιτρέπει να γίνει σαφής διάκριση ανάμεσα στους θανάτους που οφείλονταν άμεσα στη νόσο και σε αυτούς που οφείλονταν στις συνέπειές της και στους περιορισμούς που εφαρμόστηκαν για να περιοριστεί η εξάπλωση της πανδημίας.
Σε άλλα πεδία, η μελέτη φέρνει μάλλον καλές ειδήσεις: η παιδική θνησιμότητα συνέχισε να μειώνεται την υπό εξέταση περίοδο.
Μεταξύ των παιδιών κάτω των πέντε ετών, καταγράφτηκαν 500.000 λιγότεροι θάνατοι το 2021 από ό,τι το 2019.
Η Χμουέ Χμουέ Κιου, άλλη ερευνήτρια του IHME, κρίνει πως πλέον η προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην αποτροπή «της επόμενης πανδημίας» και «στη μείωση των μεγάλων ανισοτήτων από τη μια χώρα στην άλλη ως προς την υγεία»
