Πάνω από 400 κτίρια στην περιοχή του Πειραιά έχουν χαρακτηριστεί «διατηρητέα» από το τ. ΥΠΕΧΩΔΕ και το υπουργείο Πολιτισμού. Η κατάσταση διατήρησης των περισσότερων είναι κακή. Κάποια κρύβονται πρόχειρα με σκαλωσιές και λινάτσες, κάποια άλλα φτιάχνουν ένα σκηνικό παρακμής και εγκατάλειψης.
Κτίρια που αποτελούν σημεία αναφοράς για την πόλη μας -όπως το ξενοδοχείο «ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ» στην ακτή Μιαούλη, όπου έγινε το 1ο συνέδριο του ΣΕΚΕ- τα οποία αν και ανήκουν στο Δημόσιο, παραμένουν κλειστά, ενώ θα μπορούσαν να αποκατασταθούν, να πάρουν νέες χρήσεις και να αναζωογονήσουν την πολιτιστική, κοινωνική και οικονομική ζωή της πόλης.
Η ανάγκη ανάδειξης των ιστορικών κτιρίων διασώζει την ιστορία και την εξέλιξη της πόλης μας. Σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να ληφθούν πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση αυτή, παρακάμπτοντας τη γραφειοκρατία των συναρμόδιων υπηρεσιών, ιδίως για εκείνα τα κτίρια που ανήκουν στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Η λήψη πρωτοβουλιών ανήκει και στην Αυτοδιοίκηση. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων πρωτοβουλιών είναι η αποκατάσταση του ιστορικού κτιρίου της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στην οδό Πειραιώς, με προγραμματική σύμβαση μεταξύ της Σχολής και της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιά στη διάρκεια της δικής μας θητείας (Δούρου-Γαβρίλη│2014-2019), η ιστορική απόφαση το ΣτΕ για το « Σινέ Χάι Λάιφ» μετά από σχετική προσφυγή με πρωτοβουλία της παράταξής μας «Πειραιάς για Όλους» ή η αποκατάσταση του «Σινέ Καλιφόρνια» σε συνεργασία των Δήμων Πειραιά και Γαλαξιδίου, που πήρε τον δρόμο της με την ουσιαστική συνδρομή της δημοτικής μας παράταξης.
Αποτελεί θέμα πολιτικής επιλογής και βούλησης να παρεμβαίνει η Αυτοδιοίκηση και να διασώζει την πολιτιστική κληρονομιά της πόλης. Το πράξαμε στο παρελθόν και δεσμευόμαστε ότι θα το συνεχίσουμε και στο μέλλον!
