του Δημήτρη Αντωνόπουλου

Δύσκολος άνθρωπος ο Jean Jacques Burnel των Stranglers.

Ήδη από τα πρώτα χρόνια της μπάντας, είχε έρθει σε τεράστια κόντρα με σημαντικούς μουσικούς γραφιάδες, παραγωγούς και δημοσιογράφους.

Αθλητής του καράτε, ζεστό αίμα, λίγο ήθελε δηλαδή για να γίνει το κακό με δυο λόγια.

Η ατμομηχανή των περίφημων Stranglers, είχε αφήσει πολλές φορές σύξυλους ραδιοφωνικούς παραγωγούς και άλλους, τελειώνοντας απότομα μια συνέντευξη, πριν καλά – καλά ξεκινήσει.

Είχε όμως πάντα και μια άλλη πλευρά, πολύ ευαίσθητη και ιδιαίτερη.

Η μεγάλη του αδυναμία από το ξεκίνημα των Stranglers, ήταν πάντα ο Jet Black, ο ντράμερ που ήταν εκεί σε όλα τα μεγάλα τους άλμπουμ.

Τον στήριξε απόλυτα, με κάθε τρόπο τα τελευταία χρόνια, όταν τα προβλήματα υγείας του Black τον είχαν πια γονατίσει.

Ήταν (και θα είναι) ο ντράμερ της καρδιάς του.

Κάτι η διαφορά ηλικίας, κάτι η μουσική του παιδεία, μα και το γενικότερο μυστήριο που περιέβαλε τον Jet Black, τον έκαναν σχεδόν ιερή αγελάδα στα μάτια του Jean Jacques Burnel.

Δεν έχει καμία σημασία ότι εδώ και χρόνια δεν έβγαινε πια σε περιοδεία με τη μπάντα, πως θα μπορούσε άλλωστε με τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε καιρό τώρα, για τον Burnel, η σκιά του Jet Black ήταν πίσω από κάθε σπουδαίο τραγούδι των Stranglers.

O Black έφυγε στα 84 χρόνια του, αφήνοντας πίσω του μόνο υπέροχα άλμπουμ και το ελληνικό κοινό θα έχει πάντα μια ιδιαίτερη σχέση με τους Stranglers, εξαιτίας της εμφάνισής τους στο μυθικό Rock in Athens του 1985.

Αξίζει να θυμηθούμε τα όσα είχε δηλώσει στην εκπομπή πριν μερικά χρόνια στην εκπομπή για αυτό o Burnel, αποχαιρετώντας έτσι και τον σπουδαίο Jet Black που έφυγε για την μεγάλη μπάντα του ουρανού.

Θα τον περιμένουν πολλοί και σημαντικοί εκεί άλλωστε