Από την Κατερίνα Παπαγεωργίου…
“Ο καθένας μας βρίσκει αυτό που του αξίζει” μου είχε πει σε συνέντευξη της η Λένα Κιτσοπούλου, κι αν είναι έτσι, η ίδια πρέπει να νιώθει δικαιωμένη στις μέρες μας, καθώς ο κόσμος έχει ανταποκριθεί στα θεατρικά της κείμενα, στα βιβλία που γράφει, στις ρεμπέτικες βραδιές όπου εκείνη έχει το μικρόφωνο, και βέβαια στους ρόλους που ερμηνεύει με πιο αβανταδόρικο απ΄ όλους εκείνον της “Λυσιστράτης” που θα υποδυθεί αύριο και μεθαύριο στην Επίδαυρο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Συμπρωταγωνιστούν:Αιμίλιος Χειλάκης, Μαρία Σκουλά,Αθηνά Μαξίμου,Λένα Παπαληγούρα, Αγλαία Παππα,Λένα Δροσάκη, Γιάννης Βογιατζής, Θέμης Πάνου κ.α.
Δεν πρόκειται απλά για την “παραδοσιακή” Λυσιστράτη από το ομώνυμο έργο του Αριστοφάνη, αλλά για μια αλλιώτικη Λυσιστράτη μια γυναίκα που δεν θέλει να ανήκει πουθενά και που ζει με τις δικές της φιλοσοφίες γύρω από τη ζωή, τους άνδρες και τις γυναίκες, σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού και νεα μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη.
Εννοείται βέβαια πως ο Δημήτρης Δημητριάδης μένει πιστός στο πρωτότυπο κείμενο ενώ όλοι οι ηθοποιοί συμμετέχουν σε μια ομαδική αφήγηση για να καταλάβει το κοινό τι συνέβη το 411 π.χ εποχή όπου αναφέρεται το έργο το οποίο είχε επίσης παρουσιαστεί σε καιρό πολέμου, ταυτόχρονα υπάρχει στη ροή η σύνδεση με την σημερινή εποχή, κι αν ήταν κανείς να μιλήσει για συνθήματα θα κατέληγε στο “οχι στον πόλεμο ναι στην ειρήνη”.
Μια ηθοποιός με πολύπλευρο ταλέντο
Η Λένα Κιτσοπούλου έχει τσαγανό και προσωπικότητα.Δεν περνάει απαρατήρητη. Θεωρείται τυχερή για πολλούς καθώς πρόλαβε να έχει “θητεία” στο Αμόρε, ενώ εδώ κι αρκετά χρόνια δοκιμάζεται με επιτυχία τόσο στο γράψιμο βιβλίων και θεατρικών έργων όσο και στην σκηνοθεσία.Θυμίζω πως από την πρώτη της κιόλας συγγραφική προσπάθεια τιμήθηκε με το βραβείο της πρωτοεμφανιζόμενης συγγραφέως (4.000 ευρώ από το “Διαβάζω”). Η ίδια αποφάσισε να εκδώσει όσα έγραφε με την προτροπή φίλων της “γιατί δεν κάνεις κάτι;”
Ετσι βγήκε το πρώτο της βιβλίο, μιαν σειρά από σκληρά κυνικά διηγήματα με τίτλο “Νυχτερίδες”(εκδόσεις Κέδρος) ένα μάλιστα από αυτά είναι κατά μεγάλο μέρος βιωματικό. Την πρώτη της πάντως μεγάλη ιστορία, ξεκίνησε να την γράφει στα είκοσι, όπως μου έχει πει “εποχή που δεν ένοιωθα καλά και έγραφα για να… γράφω!”
